قهوه ی عربیکا، محبوب ترین نوعِ قهوه در جهان است. این گیاهان در بیش از 70 کشور  در کمربند جهانی قهوه در دمای  حدود 16 تا 25 درجهسانتیگراد و ارتفاع بین 600 تا 2000 متر، رشد کرده و 60 درصد تولیدِ جهانیِ قهوه را به خودشان اختصاص داده اند. این قهوه ها به پیچیدگیِ طعم، اسیدیته ی بالا و شیرینی شناخته شده اند.

قهوه ی عربیکا بدلیل داشتن مزه ای شیرین تر، طعمی میوه ای و توتی و عطری پیچیده و بهشتی، دنیای شگفت انگیزی از عطر و طعم ارائه می کند. عربیکا بر خلاف روبوستا، خویشاوند خشن خود، میزان بسیار کمتر کافئین، نت هایی شکلاتی و کاراملی، بدون تلخی آزار دهنده ارائه می کند.

– عربیکا، طعمی شیرین تر، عطری پیچیده تر و اسیدیته ی بالاتری  نسبت به روبوستا داراست.

– میوه ی قهوه ی عربیکا، کوچکتر و دانه ی عربیکا کشیده و بیضی شکل است.

– این گیاهان در بیش از 70 کشور  در کمربند جهانی قهوه در دمای  حدود 16 تا 25 درجه سانتیگراد و ارتفاع بین 600 تا 2000 متر، رشد می کنند.

– اتیوپی زادگاه و یمن پرورشگاه و خانه ی بسیاری از نسل های گیاه عربیکاست.

– بهترین خاک برای گیاهان عربیکا، خاک ارتفاعات آتشفشانی و بارندگی قابل توجه است.

– قهوه ی عربیکا در این مناطق بطور عمده کشت می شود: امریکای لاتین، امریکای مرکزی، شرق افریقا، آسیا.

– محبوب ترین انواع دانه های عربیکا: تیپیکا، بوربون، گشا، پاکاراما، موندو نوو، اتیوپی هییرلومز، کاتورا و کاتوای

قهوه ی عربیکا چیست؟

قهوه عربیکا چیست؟ خب، باید بگوییم در یک کلام، قهوه ی عربیکا، محبوب ترین نوعِ قهوه در جهان است.این گیاهان در بیش از 70 کشور  در کمربند جهانی قهوهدر دمای حدود 16 تا 25 درجهسانتیگراد و ارتفاع بین 600 تا 2000 متر، رشد کرده و 60 درصد تولیدِ جهانیِ قهوه را به خودشان اختصاص داده اند.

 این قهوه ها به پیچیدگیِ طعم، اسیدیته ی بالا و شیرینی شناخته شده اند.گیاهCoffea Arabica  در مناطق گرمسیریِ نزدیکِ خطِ استوا، در زمین های شیب دارِ ارتفاعات رشد می کنند. این گیاهان تا ارتفاع 12 متر رشد کرده و شکوفه هایی سفید در فصل گل دهی و میوه هایی قرمز رنگ و گیلاس مانند تولید می کنند.

میوه های حاوی دانه های عربیکا، کمی کوچکتر و بیضوی تر از انواع روبوستا هستند. این میوه های در زمان اوج رسیدگی به رنگ قرمز تیره یا بنفش دیده می شوند

از هر میوه دو دانه ی سبز رنگ برداشت می شود.  دانه های عربیکا، بیضی شکل بوده و در یک سوی خود شکاف دارند.گاه جهش ژنتیکی در برخی از گیاهان قهوه، منجر به برداشت میوه هایی می شود که تنها یک دانه ی قهوه دارند. این قهوه که با عنوان قهوه ی پیتبری شناخته می شود بعلت کمیاب بودن، قیمت بسیار بیشتری دارد.

دانه های سبز قهوه پس از طی مراحل شسته شدن و خشک شدن، برشته شده و آماده ی مصرف می شوند.

بهترین قهوه ی عربیکا تولید کشورهایی مثل جامائیکا، اتیوپی، گواتمالا، پاناما، کلمبیا و…می باشد.

گیاهان قهوه ی عربیکا به چالش های زیاد در کشت، رشدِ آهسته، باردهیِ کمتر و نیاز بیشتر به سایه مشهورند.با توجه به نگهداری و برداشتِ چالش برانگیزِ این گیاه، صرف هزینه ی بیشتر برای خریدِ آن طبیعی ست. نت های میوه ای و طعمِ لطیف قهوه ی عربیکا، برای بسیاری از افراد مطلوب است.

چرا اسمش عربیکاست؟

این قهوه نام خود را در جایی در دل خاورمیانه، در میان کشور های عربی گرفته است. سرزمینی که به اشتباه از آن بعنوان خاستگاه قهوه یاد می شود.

قهوه ی عربیکا ابتدا در افریقا و اتیوپی متولد شده و سپس در سینه ی خاک یمن پرورش و گسترش یافت. نام این قهوه، نشان دهنده ی ارتباط تنگاتنگ تاریخی آن با فرهنگ عرب و استقبال مردم عرب از این نوشیدنی کم نظیر است.

قهوه ی عربیکا از کجا می آید؟

در آب و هوای ارتفاعات خط استوا، در ارتفاع 3000-6000 فوت بالاتر از سطح دریا ، در مناطقی واقع در عرض جغرافیایی 25 درجه ی شمال استوا و 30 درجه ی جنوبی کشت می شود.

این سرزمین های گرمسیری، بهترین شرایط را برای رشد و پرورش گیاهان قهوه ی عربیکا،  فراهم می کنند. این گیاهان بی نظیر و حساس، برای رسیدن به بهترین شرایط و باردهی بهتر، به ارتفاعات بالا، بارندگی زیاد و خاک مرطوب و آتشفشانی غنی از مواد آلی و دمایی در حدود 64 تا 70 درجه ی فارنهایت نیاز دارند.

این گیاهان در سراسر دنیا و تنها در مناطق واقع در کمربند جهانی قهوه کشت می شود. برخی از این مناطق شامل:

آمریکای لاتین

شرایط ایده آل جغرافیایی و آب و هوایی در برخی از کشورهای آمریکای لاتین نظیر برزیل، کلمبیا، هندوراس و گواتمالا، خاک های آتشفشانی غنی از مواد آلی و معدنی، بستر مناسبی را برای کشت دانه های مرغوب قهوه ی عربیکا فراهم کرده است.

امریکای لاتین بعنوان بزرگترین تولید کننده ی قهوه ی جهان شناخنه می شود بطوریکه برزیل بتنهایی 40 درصد قهوه ی جهان را تامین می کند.

شرق آفریقا

اتیوپی خاستگاه و زادگاه قهوه و از مهم ترین مناطق تولید کننده ی قهوه در افریقاست.  بعنوان برخی دیگر از کشور های تولید کننده ی قهوه  ی عربیکای با کیفیت بالا در شرق افریقا می توان به کنیا، رواندا، تانزانیا و بوروندی نیز اشاره کرد.

آسیا

در آسیا، دو کشور هند و اندونزی، بزرگترین کشورهای تولید کننده ی قهوه ی عربیکا در این قاره به شمار می روند. قهوه ی عربیکای اندونزی که در جزیره ی سوماترا برداشت می شود بخاطر طعم و رایحه ی خاکی و ادویه ی خود شناخته شده است.  کوه های بابابودان هند خاستگاه گیاهان قهوه ی عربیکا در هند است که قهوه ی مانسون مالابار آن شهرت جهانی دارد.

آمریکای مرکزی

اکوادور، پرو، هندوراس و نیکاراگوئه در امریکای مرکزی و جنوبی اخیرا اقدام به افزایش تولید قهوه کرده اند. آب و هوای معتدل استوایی، خاک مرطوب و آتشفشانی استوایی بستری مناسب برای تولید محصول قهوه فراهم کرده است.

کشت قهوه ی عربیکا

گیاهان قهوه ی عربیکا گیاهانی حساس هستند که برای پرورش و محصول دهی به شرایطی بسیار بیشتر از عرض جغرافیای مناسب و ارتفاع نیاز دارند.

این گیاهان برای رشد بهتر و محصول دهی بیشتر به آب و هوای معتدل، اختلاف دمای ناچیز شب و روز، فصول خشک و مرطوب، خاک های غنی از مواد آلی و معدنی، اسدیته ی پایین و زهکشی مناسب خاک نیاز دارند.

شرایط یاد شده علاوه بر رشد بیشتر، سبب کاهش سرعت رسیدن میوه ی قهوه می شود. در این فرصت طولانی، میوه آهسته آهسته به نهایت طعم و رایحه که ویژگی باشکوه قهوه های عربیکاست نزدیک می شود.گیاهان عربیکا بستر خاک آتشفشانی را که غنی از منیزیوم، مس، آهن، سدیم و کلسیم است را برای رشد و نو خود ترجیح می دهند.

بذر های قهوه ابتدا در گلخانه ها و نهالستان ها کشت شده و بوته های 1-2 ساله، به فضای باز و مزارع قهوه منتقل می شوند. اولین برداشت محصول در نهال های 3-4 ساله انجام می شود.

 کشت قهوه در زمین های جنگلی و در سایه  سار درختان جنگل،  به دلیل داشتن نور غیر مستقیمی که از سد شاخسار درختان جنگلی می تابد و نیز دمای تنظیم شده تجربه ی بی نظیر تولید محصولی استثنایی را به کشاورز خواهد داد.

گیاهان عربیکا در صورت هرس نشدن مناسب تا ارتفاع 9-12 فوت رشد می کنند، اما کشاورزان این گیاهان را با هرس در فصول مناسب کوتاه نگه داشته و چیدن میوه های این بوته ها را امکان پذیر می کنند.

قهوه ی عربیکا چه مزه ایست؟

شیرینی و لطافت عطر و طعم ویژگی خاص دانه های  عربیکاست.

این قهوه به پیچیدگی و تعادل و لطافت عطر و طعم مشهور است. نت های شکلاتی، کاراملی، گلی و نت هایی از انواع میوه ها و اسیدیته ی بالا و میزان پایین کافئین، راز منحصر بفردی این دانه هاست.قهوه هابی که نه تلخ اند و نه تند، متعادل و لطیف اند و خوشمزه .

رست یا برشته کاری ماهرانه ی این دانه ها، راه رسیدن به دنیای شگفت انگیز عطر و طعم قهوه ی عربیکاست. یک رست متوسط نت های گلی و میوه ای دانه های عربیکا را که رست تیره می تواند آن را از بین ببرد، بخوبی حفظ می کند.

غیر از شیوه و میزان رست و برشته شدن، کیفیت و طعم عربیکا به زادگاه و خاستگاه این گیاه بستگی دارد.

آفریقا:

قهوه ی عربیکا با منشاء کشور های آفریقایی دارای اسیدیته ی بالا با نت های گلی و مرکبات است. دانه های منحصر بفرد عربیکای اتیوپی به طعم های شراب مانند و عربیکای کنیا به رنگ تیره و نت های میوه ای خود مشهورند.

آمریکای لاتین

این قهوه های عربیکا که از دل مزارع آمریکای لاتین بر می خیزند اسیدیته ی ملایم تر و طعم های متعادل و پیچیده تری دارند. در مقابلِ عربیکای کلمبیا که بخاطر طعم شیرین، کاراملی و آجیلی منحصر بفرد است، عربیکای برزیل، با طعم ملایم تر و شکلاتیِ خود مشهور است.

آسیا:

عربیکای مناطق آسیایی مثل سوماترا، رایحه ای خاکی و ظرافت های میوه ای دارد. در مقابل عربیکای هندی پر از طعم های تند و نا آشنا و غریب است.

قهوه ی عربیکا چقدر کافئین دارد؟

میزان متوسط کافئین در دان عربیکا چیزی در حدود 8 تا 12 میلی گرم کافئین در هر گرم قهوه ست. این مقدار در حدود یک دوم  کافئین در دانه های روبوستاست.

 طبق قاعده ای کلی، میزان کافئین در قهوه های عربیکا از این میزان در قهوه های روبوستا کم تر است. با این وجود میزان محتوای کافئین تحت تاثیر عواملی چون روش فرآوری، روش و میزان رست و دم آوری متفاوت است.

بسته به روش دم آوری و سر، محتوای کافئین هر فنجان قهوه ی عربیکا، چیزی حدود 75-150 میلی گرم برآورد و محاسبه شده است.

تلخی ذاتی کافئین طعم کلی فنجان قهوه را تغییر می دهد. کافئین کمتر قهوه ی عربیکا، طعمی ملایم تر و تلخی کمتری را به این فنجان قهوه داده است. همچنین اگر نسبت به مصرف مقادیر بالاتر کافئین حساسیت دارید، شاید یک فنجان قهوه ی عربیکا، انتخاب مناسب تری برای شما باشد.

چند نوع قهوه ی عربیکا داریم؟

بیش از پنجاه نوع! در مورد عربیکا با خانواده ای پرجمعیت روبرو هستیم که برخی برای رشد شرایط منحصر بفرد خود را می طلبند و بعضی دیگر به آسانی در تمامی مناطق کمربند قهوه قابل کشت و تولید هستند.

این ها انواع اصلی عربیکا هستند:

تایپیکا

قهوه ای با اصالت اتیوپیایی، از پر کاربرد ترین های عربیکا. در دهه ی 1700 هلندی ها آن را در یمن یافتند  و با خود به اندونزی بردند. بعدها این گیاه از  آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی سر درآورد.

 ارتفاع این درختان مخروطی در صورت هرس نشدن ممکن است تا 6 متر برسد. نوک برگ های این گیاه، برنزی و ظاهر میوه های آن، قهوه ای و کشیده است.

این دانه ها به طعم شیرین، اسیدیته ی متعادل، بادی سبک و نرم، تعادل بی نظیر اسیدیته و حس دهانی، نت های کاراملی، آجیلی، شکلاتی و عسلی خود معروفند.

بادی سبک، طعم و اسیدیته ی متعادل، تایپیکا را به گزینه ای مناسب برای ساخت انواع قهوه ی ترکیبی تبدیل کرده است.

با وجود این که واریته ی تایپیکا در بسیاری از مناطق زیر کشت قهوه ی عربیکا رشد می کند، دو نوع عربیکا تایپیکای جامائیکا بلو مانتن(Jamaica blue mountain) و عربیکا تایپیکای کونای هاوایی انواع بسیار ارزشمند از این واریته ی عربیکا هستند.

بوربن

قهوه ای بسیار با ارزش که اولین بار در دل جنگل های بارانیِ جزیره ی بوربن(La Reunion امروزی) در آقیانوس هند پرورش داده شد.

بوربن، در کمربند قهوه و تقریبا تنها در آمریکای مرکزی و جنوبی و مناطق محدودی از آفریقا کشت می شود. درختچه های کوتاه، حجیم و فشرده که  خوشه هایی متراکم و میوه هایی با اندازه ی کوچتر از میوه های تایپیکا تولید می کند.

بوربن با طعم متعادل و شیرین و سرشار از نت های کاراملی و شکلاتیست. اسیدیته ی میوه ای با رگه هایی از توت ها و مرکبات است. بادی متوسط با حس دهانی شربتی رایحه ای بسیار قوی.

سازمان جهانی تحقیقات قهوه این قهوه را بعنوان قهوه ای فاخر و از مهم ترین گونه های گیاه coffea arabica معرفی کرده است که اهمیت فرهنگی و ژنتیکی بسیاری دارد. این قهوه سالهای طولانی در رده ی بهترین قهوه های جهان ایستاده است.

گشا

یا گیشا، نوعی از عربیکاست با تبار اتیوپیایی که نه در اتیوپی بلکه در پاناما بعنوان محصولی منحصر بفرد به جهان معرفی شده است. محبوبیت گشا تا حد زیادی به طعم خارق العاده ی این قهوه که ترکیبی است از نت های هلو، ترنج و یاس، وابسته است.

گشا گیاهی نازپرورده ست که در ارتفاعات، در بستر خاک های آتشفشانی و غنی،  شرایطی آنگونه که منطقه ی بوکت پاناما برایش فراهم کرده است رشد و نمو می کند و به ثمر می نشیند. درختچه های تنومند، برگهایی بزرگ، میوه هایی درشت با طعمی شبیه به چای.

گشا با رکورد شکنی های پیاپی در بازارهای فروش قهوه هیایویی در دنیای قهوه های تخصصی به پا کرد. سال 2019، یک کیسه ی 100 پوندی گشای پاناما 1029 دلار به فروش رسید.

پاکامارا

پاکاراما، در ارتفاعات بالاتر از 4500 فوت، در امریکای مرکزی، در السالوادورو گواتمالا رشد می کند.  پاکاراما با دانه های درشت و غلظت بالای قند و شیرینی منحصر بفرد خود شناخته شده است.

تلفیق بی نظیر گونه های pacas  و maragogipe و روند آهسته ی بلوغ میوه های قهوه در این گونه، اسیدیته ای شراب مانند و طعم ها و رایحه هایی سرشار از پیچیدگی را سبب شده است.  تمامی این ویژگی ها، پاکاراما را تبدیل به قهوه ای بسیار ارزشمند در سطح جهان کرده است.

موندو نوو(Mundo Novo)

موندو  نوو بیشتر از عطر و طعم استثنایی یا خارق العاده، با مقاومت و سازگاری گیاه با شرایط محیطی شناخته شده است. برزیل، این تولید کننده ی عمده ی دان قهوه، خانه و پرورشگاه اصلی این گونه ی شناخته شده ی قهوه به شمار می رود. نت های آجیلی، شکلاتی و دلپذیر، ویژگی های شناخته شده ی موندو نوو محسوب می شود.

میراث اتیوپی

اتیوپی این خاستگاه، زادگاه و خانه ی قهوه، پرورشگاه قهوه های ارزشمندی ست که مردم اتیوپی، نسل به نسل و طی قرن ها، به پرورش و حفظ آن پرداخته اند.

هرار، سیدامو، گشا و یرگاچف میراث ارزشمند اتیوپی است که شرایط ایده آل ارتفاعات جنوب و شرق این کشور آن را درخود از گذشته برای نسل های آینده ی اتیوپی حفظ کرده است.

این قهوه ها نمایشی با شکوه از نت های گلی و میوه ای و  اسیدیته ی بالا که خصوصیات منشاء و مبدا آن هاست را به اجرا در می آورند.

کاتورا (Caturra)

Caturra جهشی از Bourbon Arabica که در برزیل در اواخر دهه ی 1930 ایجاد شده و حفظ شد.

این گونه ی تازه، مستعد رشد در خاک های آتشفشانی و آب و هوای سرد و کوهستانی آمریکای مرکزی و جنوبی است.  درختچه ی کوتاه و متراکم  و پر محصول با طعمی غنی و خوشایند و بدنه ای متوسط.

کاتوای (Catuai)

ترکیب قدرتمند و سازگاری از Caturra و Mundo Novo با ثمر بخشی بالا. انتخابی مناسب برای کشت در مناطق مختلف در سراسر جهان.

درختچه های کوتاه و متراکم کاتوای، قدرتمند و پربار و مناسب برای کشت در شیب های تند ارتفاعات هستند که محصول قهوه ی آن ها بدلیل کیفیت بی نظیر و طعم و رایحه ی پیچیده و اسیدیته ی بالا، بادی متوسط و نت های میوه ای مثال زدنی شناخته شده و به محبوبیت روز افزون رشیده است.

خواص قهوه ی عربیکا

مصرف روزانه ی حد اقل سه فنجان قهوه در روز با کاهش نسبی خطر مرگ و میر با تمامیِ علل، مرتبط است. مطالعات علمی و بالینی بسیاری در زمینه ی بررسی فواید و مضرات مصرف قهوه در ارتباط با مسائل سلامتی  انجام شده است که در مقاله ی خواص قهوه برای سلامتی به تفصیل در مورد آن صحبت کردیم.

قیمت هر کیلو قهوه ی عربیکا

عوامل بسیار بسیار بسیار زیادی بر قیمت تمام شده ی هر کیلو قهوه ی عربیکا تاثیر گذارند.

 قاعده ی کلی، این است که قهوه ی عربیکا قیمت بالاتری نسبت به قهوههای ترکیبی یا روبوستا خواهد داشت. با وجود این، قیمت قهوه علاوه بر خاستگاه و گونه ی قهوه ی قهوه با عوامل پیچیده و گونه گونی مرتبط است. از جمله ی این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

قیمت جهانی نفت بر قیمت تمام شده ی هر کیلو قهوه ی عربیکا اثر مستقیم دارد. با بالا رفتن قیمت جهانی نفت قیمت هر کیلو قهوه ی عربیکا افزایش می یابد.

میزان کلی بارندگی ماهانه، با افزایش میزان تولید و کاهش قیمت جهانی قهوه ی عربیکا همراه است.

میزان دمای هوا، مخصوصا گرمای هوا در ماه سپنامبر با افزایش قیمت قهوه همراه است.

بارندگی در ماه های مارچ و دسامبر با کاهش قیمت جهانی قهوه عربیکا همراه است.

تفاوت قهوه ی عربیکا و روبوستا

ویژگی های خاص هرکدام از  قهوه های ی عربیکا و روبوستا، دو گونه ی محبوب قهوه در جهان آن ها را متمایز می کند.

اگر از کسانی هستید که روز خود را با قهوه آغاز می کنید، شکی نیست که قبلا نام این دو گونه ی محبوب دنیای قهوه را شنیده اید.

 هر چند ممکن است بطور کامل با خصوصیاتِ ظریف این دو نوع قهوه آشنا نباشید. این دو نوعِ مشهورِ قهوه هر کدام، مزایا و معایب خاصِ خود را دارند. بنابر این در هنگام انتخاب نوعِ قهوه ای که می نوشید، توجه به جنبه های خاص هر کدام، مفید ضروری و گاه حیاتی خواهد بود.

 در طولِ این بخش از مقاله، با ما در بررسی و مقایسه ی مشخصات طعم، تفاوت ها و سایر ویژگی  های این دو نوع قهوه همراه باشید. این بخش از مقاله به شما می گوید اگر می خواهد صبح از دنده ی راست بلند شوید کدام قهوه را انتخاب کنید.

تفاوتِ بینِ قهوه ی عربیکا و روبوستا یکی از متداول ترین سوالاتی است که مصرف کنندگانِ قهوه آن را در موتورهای جستجو سرچ می کنند.

• مقاومت گیاه: گیاهان قهوه ی روبوستا، همانطور که از نامشان بر می آید، گیاهانی سرسخت و مقاومند. نسبت به درختان عربیکا که گیاهانِ مناطقِ مرتفع هستند، در ارتفاعات پایین تری رشد و نمو کرده و نسبت به آفات نباتی مقاوم ترند.
• ثمردهی: میزان ثمردهیِ روبوستا بسیار بیشتر از عربیکاست، به این معنی که در مساحتِ ثابت زمینِ زیر کشت، میزان محصولِ بیشتری برداشت می شود. در مقابل، گیاهان عربیکا، بالقوه کم بازده هستند.
• تفاوت قیمت: برداشتِ انبوه، سببِ قیمتِ ارزان ترِ دانِ روبوستا نسبت به عربیکا است.
• درصدکافئین عربیکا وروبوستا: اگر چه بیش از 80 زیرگونه ی Coffea Arabica در جهان شناسایی شده است، تنها دو نوع از آن از نظر اقتصادی و تجاری اهمیت دارند. قهوه ی عربیکا 70 % بازارِ قهوه ی جهان را به خود اختصاص داده است و روبوستا 30 % باقی مانده را تامین می کند.

 با توجه به اثرات کافئین بر روندهای فیزیولوژیک بدن، محتوای کافئین در قهوه ی تولیدی، یک پارامترِ مهمِ قابلِ بررسی ست. تست هایی قابل اعتماد و سریع برای تجزیه و تحلیل میزانِ کافئینِ نوشیدنی ها و موادِ غذایی در صنایع غذایی در دسترس هستند. در یک مطالعه مقدار کافئین قهوه ی سبز عربیکا و روبوستا با منشاء جغرافیایی یکسان، بصورت کمی با استفاده از روشِ جداسازی کلروفرم و اسپکتروفتومتری UV-VIS  سنجیده شد.

نتیجه ی جداسازی کلروفرم مقدار کافئین 182 میلی گرم در 100 گرم قهوه برای روبوستا و 154 میلی گرم در 100 میلی گرم  برای قهوه ی عربیکا بود. آنالیزاسپکتروفتومتری نیز داده های موجود در مطالعه را تایید می کند. در نهایت می توان میزان بالاترِ محتوای کافئین را در قهوه ی روبوستا نسبت به عربیکا تایید کرد.

• عربیکا بوضوح تلخی کتری از روبوستا دارد. علاوه بر ویژهگی های عطر و طعم، این دو نوع دانه ی قهوه، ویژگی های ظاهری متفاوتی را نیز بروز می دهند.روبوستادانه هایی کوچک‌تر و دایره مانند تر دارد. رنگ دانه های روبوستا واضحا قهوه های و تیره رنگ تر از دانه های عربیکاست.دانه های عربیکا، شکلی بیضی مانند و اندازه ای بزرگ تر از دانه های روبوستا دارند.

بهترین ترکیب قهوه ی عربیکا و روبوستا

پاسخ این سوال تنها بستگی به ذائقه ی مصرف کننده دارد. این نکته از تمام توضیحاتی که در ادامه خواهیم گفت مهم تر است. در واقع استاندارد ثابتی برای این ترکیب وجود ندارد. در حالی که قدرت بازر قهوه در دست قهوه ی عربیکاست،

در حالی که قهوه های عربیکا قدرت مطلق را بدست گرفته اند، نمی توان از پیچیدگی ها و جذابیت قهوه های ترکیبی گذشت. عربیکا و روبوستا، دو نوع قهوه ی محبوب جهان، در ترکیب با یکدیگر، طیف بی نهایتی از بافت، عطر، طعم و اثر گذاری را ایجاد می کنند.در واقع هدف نهایی در ساخت قهوه ی ترکیبی، رسیدن به بهترین ترکیب ممکن با توجه به ذائقه ی مصرف کننده است.

زیر گونه های متفاوت از یک گونه ی گیاهی،Coffea Arabica و Coffea Canephora (Robusta)  هر کدام خصوصیات متفاوتی دارند. خصوصیاتی که به مصرف کننده فرصت می دهد تا با ترکیب این دو، انتظار خود از یک فنجان قهوه را برآورده کند.

نقش عربیکا در این ترکیب چیست؟ عربیکا با فنجان قهوه ی شما چه می کند؟

عربیکا دنیایی از طعم ها و رایحه های پیچیده است. بسیار غنی تر از خویشاوند نزدیک و دور خود، روبوستا. تنوع طعمیِ ذاتیِ عربیکا در ترکیب با اسیدیته ی بالای آن برجسته تر می شود. قهوه های عربیکا، بسته به خاستگاه،شرایط کشت و ارتفاع منطقه ی کشت دنیایی متفاوت و  شگفت انگیز از عطر و طعم را به نمایش می گذارند.تفاوت هایی که کار ترکیب را پیچیده، ظریف و پر از شگفتی خواهد کرد.

روبوستا در مقابل با میزان کافئین بیشتر، حس دهانی یا بادی دلپذیر تر و میزان فوم بیشتر، به ترکیب فرم و قدرت می دهد. اضافه کردن روبوستا به ترکیب، بهترین ایده برای قهوه ی های بر پایه ی شیر مانند کاپوچینو، لته و … است.

به یاد داشته باشید که غیر از نسبت ترکیب روبوستا/عربیکا، اهمیتِ کیفیت دان مورد استفاده در ترکیب، میزان و کیفیت رست و شرایط کشت و فرآوری را فراموش نکنید.