قهوه موریس – کیفیت قهوه‌نوشی و فرهنگ اصیل کافه‌نشینی از ویژگی‌های بارز استرالیایی‌هاست؛ اما سؤال اینجاست که باوجوداین فرهنگ اصیل قهوه نوشیدی مجموعه کافه‌های قهوه‌ی استارباکس در استرالیا چرا زیان ده هستند و این پروژه برخلاف دیگر نقاط جهان با شکست مواجه شده است.
در مراکز تجاری سیدنی تصویر مراجعه‌کنندگان در روزی کاری و شلوغ، ایستاده‌اند تا کافئین صبحگاهی خود را بنوشند. در کنار این تصویر شعبه‌های خلوت استارباکس تعجب گردشگران را به همراه دارد و تنها چیزی که می‌توان دید، یک زوج توریست با فراپوچینوهای خیلی بزرگ است که روی کاناپه‌ی بزرگ استارباکس لم داده‌‌اند و خبری از کافه لاته‌های رژیمی و کارآموزهایی با سینی‌ها و سفارش‌های پیچیده‌ی قهوه که به هر سویی می‌روند دیده نمی‌شوند. دلیل این خلوتی این است که قهوه نوشان و مراجعه‌کنندگان در کافه‌های کوچک‌تر اما باکیفیت قهوه‌ای متفاوت تجمع کرده‌اند.
هرساله آمارهای زیادی از محبوبیت قهوه‌ی استارباکس منتشر می‌شود، اما استرالیاییها همیشه برخلاف این آمارها عمل کرده‌اند. علاقه‌ی ویژه‌ی آن‌ها به کیفیت و لذت از قهوه و واردکردن آن به چرخه‌ی روابط اجتماعی‌شان باعث می‌شود که کافه‌های زنجیره‌ای مانند استارباکس از رونق بیفتد.
استارباکس در استرالیا
استرالیا برخلاف همه کشورهای پیشرفته دنیا، کاری با استارباکس ندارد. نخستین شعبه از کافه‌های بین‌المللی قهوه‌ی استارباکس در استرالیا در سال ۲۰۰۰ گشایش یافت و بعدازآن ۸۴ شعبه‌ی دیگر در سراسر ساحل شرقی این کشور گشوده شد. درست هشت سال بعد، استارباکس استرالیا ۱۴۳ میلیون دلار زیان داد و ناچار شد ۶۰ شعبه خود را در استرالیا ببندد.
در چین که اکثریت جمعیت بزرگ‌سال آن به لاکتوز حساسیت دارند، از ۱۶ سال پیش تا امروز در هر پنج روز یک قهوه‌ی استارباکس جدید باز می‌شود.
مقایسه این دو آمار و دلیل شکست استارباکس در استرالیا در یک جمله خلاصه می‌شود: «اصالت در فرهنگ کافه نشینی و قهوه نوشی در استرالیا».
قهوه نوشی و کافه نشینی در استرالیا به لطف موجی از مهاجران ایتالیایی و یونانی در اوایل دهه ۵۰ میلادی، به این واقعیت اشاره دارد که استرالیاییها خیلی زودتر از آمریکایی‌ها هنر نوشیدن اسپرسو را به‌عنوان نمادی برای معاشرت‌های اجتماعی به کار گرفتند. درواقع هنگامی‌که قهوه‌ی استارباکس در آمریکا به‌عنوان یک انقلاب کافه‌ای ظهور کرد، استرالیاییها فرهنگ کاملاً جا‌افتاده‌ی قهوه نوشی و کافه‌نشینی بر اساس اسپرسو را برای خود داشتند و به آن خو گرفته بودند.
استرالیا بیش از ۱۰ هزار کافه دارد و در گوشه و کنار شهرهای آن جایی نیست که یک ماشین اسپرسو‌ساز در کافه‌ای محلی با پاکت‌های شیر و گونی‌های قهوه قرار نگرفته باشد. رتبه استرالیا در سرانه مصرف قهوه ممکن است کمی پایین باشد (هر استرالیایی در روز میانگین ۰/۳ فنجان قهوه مصرف می‌کند، در مقایسه با یک هلندی با میانگین ۲/۴ فنجان قهوه در روز) اما در کیفیت قهوه‌نوشی و فرهنگ اصیل کافه‌نشینی از دیگران در رتبه بالاتری قرار دارند.