قهوه گواتمالا G2 — هارمونیِ آتش و ابر در قلبِ ارتفاعاتِ مایا  

در سایه آتشفشان‌های خاموشی چون آکاتنانگو و آگوآ، جایی که مهِ دائمِ کوهستان‌های هوهوئتنانگو با خاکِ سیاهِ آتشفشانی درمی‌آمیزد، قهوه‌ای متولد می‌شود که مرزهای سنتیِ عربیکا و روبوستا را به چالش می‌کشد: قهوه گواتمالا G2.

 این ترکیبِ استثنایی، با نسبتِ ۴۰٪ عربیکا از مزارعِ ارتفاعِ بالا (۱۵۰۰–۲۰۰۰ متر) و ۶۰٪ روبوستا از دشت‌های حاصلخیزِ پایین‌دست، تنها یک نوشیدنی نیست؛ یک بیانیه جغرافیایی-شیمیایی است که از تلاقیِ فلاتِ پرفیومِ مرکزی و اکوسیستمِ گرمسیریِ پاسیفیک سربرآورده است.

عربیکای گواتمالا، با ریشه در گونه‌های اصیلِ بوربون و کاتورا، اسیدیته ی پیچیده‌ای از مالیک اسید (سیب سبز) و تارتاریک اسید (انگور نارس) را ارائه می‌دهد؛ اسیدیته‌ای که طی فرآوریِ شستشوی دوگانه (Double Washed) و تخمیرِ کنترلشدهی هوازی، به عطرهای شکوفهی نارنج و وانیل سبز تکامل می‌یابد.

در مقابل، روبوستای گواتمالا، با ژنتیکِ مقاومِ کونیلون-کنگنسیس، از خاکِ غنیِ آهن و منیزیمِ منطقهی آنتیگوا تغذیه کرده و با بادیِ سنگینِ حاصل از لیپیدهای غیراشباع (اولئیک و لینولئیک اسید) و تلخیِ ساختاریافتهی کلروژنیک اسید، طعمی از کاکائوی خامِ Criollo و ادویه‌های دودیِ مایایی را خلق می‌کند.

اما رازِ قهوه گواتمالا G2 در نسبتِ ۴۰:۶۰ نهفته است؛ نسبتی که در آن، فیزیکِ کلوئیدها (Colloidal Dynamics) و سینرژیِ ترکیباتِ آروماتیک، به خدمت گرفته می‌شوند تا پارادوکسی نادر خلق شود:

 همزمانیِ شیرینیِ کاراملیزاسیونِ ناقص (برشتِ عربیکا در ۲۰۵°C )و گرماِی خاکی (اومامیِ روبوستا در C ۲۱۵°) اینجا، هر درصد، معادله‌ای از تعادلِ شیمیایی است؛

 افزایشِ یک واحد روبوستا می‌تواند طیفِ تلخی را به سمتِ تانیک اسیدِ برگِ چای سوق دهد، در حالی که کاهشِ عربیکا ممکن است اسیدیته ی فسفریک را از مدارِ طعم خارج کند.

در این مقدمه، پرده از نخستین فصلِ حماسه ی قهوه گواتمالا G2 برمی‌داریم: از ژئوشیمیِ خاکِ آندزیتی تا بیومکانیکِ آسیابِ مخروطی، از متابولومیکسِ عطرهای گرمسیری تا فلسفهی کشاورزیِ مشارکتیِ مایا. ادامه ی این مسیر، سفری است به عمقِ میکرولات‌های طعم و کشفِ قهوه به مثابهی هنرِ زمینشناسی.

 

پروفایل طعمی قهوه گواتمالا G2: سمفونیِ خاکِ آتشفشانی و باران‌های گرمسیری  

 (Primary Tastes)طعم‌های اولیه قهوه گواتمالاG2، تضادِ پارادوکسیکال  

۱. شیرینی (Sweetness):

• منشأ: ساکاروزِ باقیمانده از عربیکای ارتفاع بالا (گونه‌های بوربون و کاتورا) + فروکتوزهای آزادشده طی برشتِ متوسط.
• تجربه ی حسی: شیرینیِ چندلایهی عسلِ جنگلی (از شکوفه‌های اکالیپتوس) با نوک‌هایی از کاراملِ مایع (ناشی از کاراملیزاسیون ناقص در دمای ۲۰۵°

۲. اسیدیته (Acidity):  

• مالیک اسید: تیزیِ تازهی سیب سبزِ کوهستانی، برجسته در اولین تماس قهوه گواتمالا G2 با زبان.
• تارتاریک اسید: گردیِ ملایمِ انگورِ نارسِ سبز، که پس از مالیک اسید گسترش می‌یابد.
• فسفریک اسید: پایهی معدنیِ آب چشمه ی سنگ‌آهکی، حاصل از برشتِ روبوستا در دمای بالا.

 

۳. تلخی (Bitterness):  قهوه گواتمالاG2

• کلروژنیک اسید: تلخیِ ساختاریافتهی کاکائوی خامِ ۸۵٪ (از روبوستای آنتیگوا).
• کافئین: تلخیِ مُدوله‌شدهی چایِ سیاهِ آسامی، که با شیرینی عربیکا پوشیده می‌شود.

 طعم‌های ثانویه (Secondary Notes): اکوسیستم در یک فنجان  

۱. عطرهای گل‌گونه (Floral):  

• شکوفهی نارنج: از ترکیبات ترپنوئیدیِ عربیکا (لینالول + نرولیدول).
• یاسمنِ وحشی: حاصل تخمیر هوازیِ کنترل‌شده در فرآوری شستشوی دوگانه.

۲. میوه‌ای (Fruity):  

• گریپ‌فروتِ صورتی: از متابولیت‌های ثانویهی عربیکا در ارتفاع بالا.
• آلوچهی خشک شده: ناشی از واکنش‌های مائیلارد در روبوستای برشته‌شده.

۳. خاکی-ادویه‌ای (Earthy-Spicy):  

• قارچ شیتاکه: از خاکِ آندزیتیِ غنی از آهن در منطقه ی هوهوئتنانگو.
• فلفل دودیِ مایایی: ترکیبات پیرازینی (۲-اتیل-۳-متیل پیرازین) در روبوستا.
• چوبِ سدرِ کهن: از فرآوری خشکِ آفتابی روبوستا در رطوبت کنترل‌شده.

 

 طعم نهایی (Finish): قهوه گواتمالا G2 طعمی که پایان ندارد  

1. فاز اول (۰–۳۰ ثانیه):  

  تلخیِ کاکائوییِ روبوستای قهوه گواتمالاG2 با شیرینیِ عسلِ عربیکا درهم می‌آمیزد و شکلات تلخِ ۷۰٪ با تکه‌های نارگیل را تداعی می‌کند.

2. فاز دوم (۳۰–۶۰ ثانیه):  

  اسیدیته ی معدنی (فسفریک اسید) در قهوه گواتمالاG2 با رایحه‌های سنگ خیس‌خورده و خزه ی جنگلی جایگزین می‌شود.

3. فاز سوم (۶۰–۱۲۰ ثانیه):  

  پس‌طعمی از وانیلِ طبیعی و چوبِ صندلِ برشته باقی می‌ماند، گویی آخرین نُتِ یک سمفونیِ گرمسیری است.

 تعادل طعمی (Flavor Balance): معجزه ی ۴۰:۶۰ در قهوه گواتمالا G2

• پایه (Base): روبوستا با بادیِ سنگین و اومامیِ خاکی، ساختاری قوی می‌سازد.
• میانه (Mid): اسیدیتهی عربیکا، پلی بین شیرینی و تلخی است.
• اوج (Peak): تلخیِ روبوستا به عنوان فریمِ طعم عمل می‌کند و لایه‌ها را متمرکز می‌سازد.

 سینرژیِ ترکیبات: شیمیِ هنرمندانه  

• اثر هم‌افزایی (Synergy):  

  ترکیب فورفورال (از برشت روبوستا) و بتا-داماسنون (از عربیکا)، طعمی منحصربه‌فرد از کاراملِ دودیِ مایایی خلق می‌کند.

• اثر ضدهم‌افزایی (Antagonism):  

  تئوبرومینِ عربیکا، گیرنده‌های تلخیِ کافئین را مهار می‌کند و از گسیِ دهان جلوگیری می‌کند.

جمع‌بندی پروفایل طعمی گواتمالا G2

گواتمالا G2، یک نقشهی طعمیِ سه‌بُعدی است: ارتفاعِ عربیکا را با عمقِ روبوستا می‌آمیزد، آتشِ آتشفشان‌های خاموش را با باران‌های گرمسیری هماهنگ می‌کند، و در نهایت، اثری خلق می‌کند که هر جرعه‌اش سفری است به قلبِ تمدنِ مایا.

پروفایل عطری قهوه گواتمالا G2: اُدیسه‌ای از ترکیباتِ فرار در دلِ ابرهای گرمسیری  

 

 عطرهای اولیه (Primary Aromas): فورانِ آتشفشانِ حس  

۱. گل‌گونه‌های استوایی (Tropical Florals):  

• شکوفهی نارنج: از ترپنوئیدهای عربیکای ارتفاع بالا (لینالول + β-اوکیمن) که طی فرآوری شستشوی دوگانه تقویت شده‌اند.
• یاسمنِ شبانه: ترکیبات بنزنوئیدی (جاسمونات) حاصل از تخمیر هوازیِ کنترل‌شده در دمای ۱۸–۲۰°

۲. میوه‌های گرمسیری (Tropical Fruits):  

• آناناسِ رسیده: استرهای فرار (اتیل بوتیرات + اتیل استات) که از متابولیسم مخمرهای Saccharomyces طی تخمیر آزاد می‌شوند.
• انبهی کال: آلدئیدهای سبز (هگزانال + ترانس-۲-هگزنال) که رایحه‌ای از جنگلِ بارانی پس از بارش را تداعی می‌کنند.

۳. خاکِ آتشفشانی (Volcanic Earth):  

• خاکِ مرطوبِ آنتیگوا: پیرازین‌های جایگزینشده (۲-ایزوبوتیل-۳-متوکسی پیرازین) از روبوستای پرورش‌یافته در خاک‌های آندزیتی.
• سنگ چخماق: اکسیدهای گوگرد (دی‌متیل سولفید) ناشی از فرآوری خشکِ آفتابی روبوستا در رطوبت ۷۰–۸۰٪.

 

 عطرهای ثانویه (Secondary Notes): رقصِ مولکول‌ها در مه  

• ادویه‌های مایایی (Mayan Spices):  
  • فلفل دودیِ چیاپاس: تیازول‌های گوگردی (۲-استیل تیازول) از برشتِ روبوستا در دمای ۲۱۵°
  • هل سیاهِ برشته: فورانوئیدهای سنگین (فورفورال + ۵-متیل فورفورال) حاصل از کاراملیزاسیونِ ساکاروز در عربیکا.

• چوب‌های مقدس (Sacred Woods):  
  • سدرِ اساطیری: سسکویی‌ترپن‌ها (-αسدرن + کادینن) که از لیپیدهای روبوستا طی برشتِ آهسته آزاد می‌شوند.
  • چوب صندلِ برشته: گایاکول و مشتقاتش (۴-وینیل گایاکول) که در اثر پیرولیز لیگنینِ عربیکا تشکیل می‌شوند.

• شکلاتِ آیینی (Ritual Chocolate):  
  • کاکائوی Criollo: استیل پیرازین‌های (۲-استیل-۳،۵-دیمتیل پیرازین) ناشی از واکنش استرک‌ها و آمینواسیدها در روبوستا.
  • کرهی کاکائو: کتون‌های چرب- β ) داماسنون) که از اکسیداسیون لیپیدهای عربیکا طی انبارداری ایجاد می‌شوند.

 

 سینرژیِ ترکیباتِ فرار: جادوی شیمیایی  

• هم‌افزایی ترپن-پیرازین:  

  ترکیب لینالول (عربیکا) و ۲-اتیل پیرازین (روبوستا)، عطری خلق می‌کند شبیه شکوفهی مرکبات در جنگلِ بارانی پس از آتش‌سوزی.

• تعدیلِ گوگردی:  

  متیل مرکاپتان (از روبوستا) توسط ترپینول (از عربیکا) خنثی می‌شود تا از ایجاد رایحه‌های «تخم‌مرغ فاسد» جلوگیری شود.

 

 پس‌عطر (After-Aroma): باقی‌مانده‌های افسانه‌ای  

• فاز اول (۰–۱۰ دقیقه):  

  رایحه ی وانیلِ سبز و عسلِ اکالیپتوس بر فضای پیرامون غالب می‌شود.

• فاز دوم (۱۰–۳۰ دقیقه):  

  ترکیبات سنگین‌تر مانند کادینن و گایاکول، عطرِ معبدِ باستانیِ پوشیده از خزه را تداعی می‌کنند.

• فاز سوم (۳۰–۶۰ دقیقه):  

  آخرین بازمانده‌ها: گردوی برشته و تُنکابریِ خشکشده، یادآورِ مهمانیِ پایانیِ خدایان مایا.

 جمع‌بندی: قهوه گواتمالا G2؛ عطری که جغرافیا را تعریف می‌کند  

پروفایل عطری این قهوه، یک نقشهی مولکولی از جغرافیای گواتمالا است:

• ارتفاعات: ترپنوئیدهای گل‌گونه و میوه‌ایِ عربیکا، نمادِ ابرهای مه‌آلودِ کوهستان‌های هوهوئتنانگو.
• دشت‌ها: پیرازین‌های خاکی و گوگردیِ روبوستا، بازتابِ گرمای آتشفشان‌های آنتیگوا.
• برشت: واکنش‌های مائیلارد، پلی میان آتش و زمین.

 عطر گواتمالا G2، تنها یک رایحه نیست؛ روایتی است که با هر دم، افسانه‌های مایا را زنده می‌کند.

اسیدیته قهوه گواتمالا G2: رقص اسیدها در سایه ی آتشفشان‌های خفته

الف) ترکیبات اسیدی کلیدی  

اسیدیتهی گواتمالا G2 حاصل تعامل سه اسید اصلی است که هر کدام ردپایی از جغرافیا و فرآوری را در خود دارند:

1. مالیک اسید (Malic Acid):  
   • منشأ: عربیکای ارتفاع بالا (۱۵۰۰–۲۰۰۰ متر) در منطقهی هوهوئتنانگو.
   • طعم: تیزیِ تازه و زنده، شبیه سیب سبزِ کوهستانی یا انگور نارس.
   • نقش: اسیدیتهی خطی و پرانرژی که در اولین تماس با زبان فوران می‌کند.

2. سیتریک اسید (Citric Acid):  
   • منشأ: متابولیسم قندها طی تخمیر هوازی در فرآوری شستشوی دوگانه.
   • طعم: گردیِ ملایم و آبدار، یادآور گریپ‌فروت صورتی یا لیموی مایر.
   • نقش: متعادل‌کنندهی تُندی مالیک اسید و افزودن عمق میوه‌ای.

3. فسفریک اسید (Phosphoric Acid):  

  – منشأ: تجزیه ی فیتات‌ها در روبوستای برشته‌شده (دمای ۲۱۵°C).

  – طعم: معدنی و خنک، شبیه آب چشمه ی سنگ‌آهکی یا سنگ خیس‌خورده.

  – نقش: پایه ی اسیدیته را به سمت طعم‌های اومامی و خاکی سوق می‌دهد.

ب) سینرژیِ اسیدیته در نسبت ۴۰:۶۰  

• موج اسیدی (Acid Wave):  
• موج اول (۰–۵ ثانیه): مالیک اسید با تُندیِ سیب سبز، گیرنده‌های TRPV1 را فعال می‌کند.
• موج دوم (۵–۱۵ ثانیه): سیتریک اسید با گردیِ مرکبات، زبان را می‌پوشاند.
• موج سوم (۱۵–۳۰ ثانیه): فسفریک اسید، پایه‌ای معدنی ایجاد می‌کند که طعم‌های روبوستا را تقویت می‌کند.

• تعادل پارادوکسیکال:  
• عربیکا (۴۰٪): اسیدیتهی بالا اما ظریف.
• روبوستا (۶۰٪): اسیدیتهی پایین اما حضور فسفریک اسید معدنی.
• نتیجه: اسیدیتهی پیچیده که هم زنده است، هم پایدار، بدون آنکه دهان را خسته کند.

 ج) تأثیر فرآوری و برشت  قهوه گواتمالا G2

• فرآوری شستشوی دوگانه (عربیکا):  
• تخمیر ۱۸–۲۴ ساعته در pH 5.2–5.5، تولید اسیدهای آلی را افزایش می‌دهد.
• شستشوی نهایی، تانن‌های گس را کاهش می‌دهد و اسیدیته را شفاف می‌کند.

 

• برشت متوسط-تیره (روبوستا):  
• دمای ۲۱۵°C، فسفریک اسید را از فیتات‌ها آزاد می‌کند.
• کاراملیزاسیونِ جزئی ساکاروز، اسیدیته را با شیرینی پیوند می‌زند.

 

 د)  اسیدیته قهوه گواتمالا G2  از نگاه حسی: برای مخاطب عام  

– تجربهی ساده شده:

• جرعه ی اول: تُنگی از سیب سبزِ آبدار که دهان را بیدار می‌کند.
• میانه ی فنجان: حسِ گریپ‌فروتِ شیرین که با آب معدنی گازدار همراه می‌شود.
• پایان: پس‌زمینه‌ای از سنگِ صیقلیِ رودخانه که طعم را تمیز و خنک می‌کند.

• چرا  قهوه گواتمالا G2 خاص است؟

  اسیدیته ی قهوه گواتمالا G2 مثل یک تابلوی نقاشیِ امپرسیونیستی است: از دور هماهنگ، از نزدیک پر از جزئیاتِ رنگارنگ. نه ترش است، نه گس، بلکه مثل یک میوهی رسیدهی کوهستانی است که با خاکِ معدنی آمیخته شده.

ه ) مقایسه  قهوه گواتمالا G2 با سایر قهوه‌ها  

ویژگی	قهوه گواتمالا G2	عربیکای اتیوپی	روبوستای جاوه
نوع اسیدیته	مالیک + فسفریک	سیتریک غالب	فسفریک ضعیف
شدت	متوسط-بالا (۷/۱۰)	بالا (۹/۱۰) |	پایین (۳/۱۰)
پایایی	طولانی (۱۲۰+ ثانیه)	کوتاه (۶۰ ثانیه)	متوسط (۹۰ ثانیه)

 

و) نتیجه‌گیری: اسیدیتهی قهوه گواتمالا G2، آتشفشانی از طعم  

اسیدیته در این قهوه، تنها یک «ترشی» ساده نیست؛ بلکه روایتی است از:

• ارتفاع: مالیک اسیدِ عربیکا، نفسِ کوهستان‌های مه‌آلود را بازتاب می‌دهد.
• خاک: فسفریک اسیدِ روبوستا، گواهی بر غنای معدنی زمین‌های آتشفشانی است.
• هنر انسان: فرآوری و برشت، این اسیدها را به سمفونیِ هماهنگی تبدیل می‌کند.

 هر جرعه از قهوه گواتمالا G2، سفری است از قلهی آتشفشان تا عمق رودخانه‌های گرمسیری!

بدنه، ساختار، و ویژگی‌های فیزیکی قهوه گواتمالا G2: از کلوئیدها تا دهان‌آیینی  

 ۱. بدنه (Body): وزنی از جنس خاکِ آتشفشانی  

 الف. تحلیل تخصصی:  

• لیپیدها (Lipids):  
• روبوستا (۶۰٪): محتوای لیپید ۱۶–۱۸٪ با غلبه بر اسیدهای چرب بلندزنجیر (اولئیک و لینولئیک اسید) که امولسیونی پایدار و کِرِم‌مانند ایجاد می‌کند.
• عربیکا (۴۰٪): لیپید ۱۲–۱۴٪ با اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیر (کاپریلیک و کاپریک) که حس سبکی و روانی به بادی می‌بخشد.
• پلی‌ساکاریدها (Polysaccharides):  
• آرابینوگالاکتان (عربیکا): ویسکوزیته را افزایش می‌دهد و بادی را به سمت «شیر نارگیل» سوق می‌دهد.
• گالاکتومانان (روبوستا): با تشکیل شبکه‌های ژل‌مانند، حس «پوشش دهانی» (Mouthcoating) طولانی‌تری ایجاد می‌کند.
• ذرات معلق (TDS):  
• اندازه ذرات: ۱۰–۲۰ میکرون (بهینه برای احساس نرم و یکنواخت).
• غلظت: ۱.۳–۱.۵٪ در اسپرسو، ۱.۱–۱.۲٪ در فیلتر.

طبقه‌بندی بدنه:  

• قهوه گواتمالا G2: بدنهی متوسط-سنگین (۷.۵/۱۰) با تعادل بین کِرِمِ روبوستا و سبکی عربیکا.
• مقایسه:  
  • عربیکای شستشوشده: ۵/۱۰
  • روبوستای خالص: ۹/۱۰

 ب. توضیح ساده:  

بدنهی قهوه گواتمالا G2 شبیه نوشیدن شیرین‌عسلِ گرم است: غلظتی نرم دارد که دهان را می‌پوشاند، اما مانند روغن زیتون سنگینی نمی‌کند. حتی وقتی سرد می‌شود، احساسِ آبکی یا رقیق به شما دست نمی‌دهد.

 ۲. ساختار (Structure): معماریِ سه‌بُعدی طعم  در قهوه گواتمالا G2

 الف. تحلیل تخصصی:  

• پایه (Base):  
• روبوستا: تلخیِ کاکائویی و اومامیِ خاکی (گلوتامات + گوانیلات) که اسکلتِ قهوه را می‌سازد.
• عوامل فیزیکی: لیپیدهای سنگین و پلی‌ساکاریدهای روبوستا، پایه‌ای غلیظ و پایدار ایجاد می‌کنند.
• میانه (Mid):  
• عربیکا: اسیدیتهی مالیک و سیتریک که مانند پلی، شیرینی و تلخی را به هم متصل می‌کند.
• عوامل شیمیایی: هیدرولیز ساکاروز به گلوکز و فروکتوز، شیرینیِ پلاسمایی را تقویت می‌کند.
• اوج (Peak):

 سینرژیِ برشت: ترکیبات مائیلارد (فورفورال، مالتول) از روبوستا و کاراملوئیدها از عربیکا، طعم‌های آجیلی و دودی را آشکار می‌کنند.

 ب. توضیح ساده:  

ساختار قهوه گواتمالا G2 مثل یک کیک تولدِ سه‌لایه است:

• لایه زیرین: شکلات تلخ و قارچ (از روبوستا).
• لایه میانی: سیب سبز و عسل (از عربیکا).
• لایه رویی: فندق برشته و وانیل (از برشت).

 ۳. ویژگی‌های فیزیکی قهوه گواتمالا G2: علمِ لمسِ طعم  

 الف. ویسکوزیته  (Viscosity):  

• مقدار: ۸–۸.۵ سانتی‌پویز (cP) در دمای ۶۸°C (مشابه شیر نارگیل).
• رفتار غیرنیوتنی: با افزایش دما (مثلاً در اسپرسو)، ویسکوزیته کمی کاهش می‌یابد و حسِ کِرِم‌مانند تقویت می‌شود.

 ب. چگالی (Density):  

• چگالی ذرات: ۱.۳۲–۱.۳۵ گرم/سانتی‌متر³ (ترکیبی از عربیکای متخلخل و روبوستای فشرده).
• جرم حجمی (Bulk Density): ۳۷۵–۳۹۰ گرم/لیتر (بهینه برای آسیاب یکنواخت).

 ج. بافت (Texture):  

• صفات حسی:  
• نرمی (Smoothness): ۸/۱۰ (به لطف ذرات ریز و لیپیدهای امولسیون‌شده).
• پوشش دهانی (Mouthcoating): ۷/۱۰ (پلی‌ساکاریدهای روبوستا دهان را می‌پوشانند).

 ۴. تأثیر روش‌های دم‌آوری قهوه گواتمالا G2 بر ویژگی‌های فیزیکی  

 

 

روش دم‌آوری	بدنه	ویسکوزیته cP	بافت
اسپرسو	سنگین	۸.۵	کِرِمِ پایدار
پور اور	متوسط	۷.۸	ابریشمی
فرنچ پرس	سنگین	۸.۲	پوشش‌دهنده
کولد برو	سبک-متوسط	۶.۵	آبکی-نرم

 

 ۵. مقایسه قهوه گواتمالا G2 با سایر قهوه‌ها  

ویژگی	قهوه گواتمالا G2	عربیکای کلمبیا	روبوستای جاوه
بدنه	متوسط-سنگین	سبک-متوسط	بسیار سنگین
ویسکوزیته	۸–۸.۵	۶–۷	۹–۱۰
پوشش دهانی	۷/۱۰	۴/۱۰	۹/۱۰

 ۶. نکات کاربردی برای بهینه‌سازی  

• آسیاب:  

• اسپرسو: ریز و یکنواخت (مانند نمک دریای نرم).
• فرنچ پرس: درشت و ناهموار (مانند نان خرده‌های درشت).
  • آب:  
• TDS 150–200 ppm (املاح معدنی متوسط).
• pH 6.5–7 (برای حفظ تعادل اسیدیته).
  • نگهداری:  

در ظرف خلأ، دور از نور و رطوبت (عمر بهینه: ۳ هفته پس از باز کردن بسته).

 ۷. نتیجه‌گیری: قهوه گواتمالا G2، پلی بین زمین و آسمان  

• بدنه و ساختار این قهوه، روایتگرِ همزیستیِ دو جهان است:
• روبوستا: صلابتِ خاکِ آتشفشانی و گرمای ادویه‌های مایایی.
• عربیکا: ظرافتِ ابرهای ارتفاعات و شیرینیِ میوه‌های کوهستانی.

ویژگی‌های فیزیکی آن، نه تنها یک نوشیدنی، که یک تجربهی لمسی خلق می‌کنند؛ تجربه‌ای که هر جرعه‌اش، یادآورِ رقصِ آتش و باران در قلبِ گواتمالاست.

قهوه گواتمالا G2: وزنی از جنس تاریخ، ساختاری از جنس هنر!

 

محتوای کافئین قهوه گواتمالا G2: ترکیب قدرت و ظرافت  

قهوه گواتمالا G2، با ترکیب ۴۰٪ عربیکا و ۶۰٪ روبوستا، محتوای کافئینی منحصربه‌فردی ارائه می‌دهد که هم انرژی‌بخش است و هم متعادل. در زیر جزئیات کلیدی را بررسی می‌کنیم:

 ۱. محاسبه کافئین  قهوه گواتمالا G2 بر اساس ترکیب  

• عربیکا (۴۰٪):  

میانگین کافئین: ۱.۲–۱.۵٪ (≈ ۱۲–۱۵ میلی‌گرم/گرم).

• روبوستا (۶۰٪):  

میانگین کافئین: ۲.۲–۲.۵٪ (≈ ۲۲–۲۵ میلی‌گرم/گرم).

• کافئین کل ترکیب قهوه گواتمالا G2:  

  – ≈ (۰.۴ × ۱.۳۵) + (۰.۶ × ۲.۳) = ۱.۹۸٪ ( ≈ ۱۹.۸ میلی‌گرم/گرم).

 ۲. کافئین قهوه گواتمالا G2 در هر وعده  

روش دم‌آوری	مقدار قهوه	کافئین تقریبی
اسپرسو (۱ شات)	۱۸ گرم	۳۵۶ میلی‌گرم
قهوه فیلتر	۱۲ گرم	۲۳۸ میلی‌گرم
فرنچ پرس	۱۵ گرم	۷۹۲ میلی‌گرم
کولد برو	۴۰ گرم	۷۹۲ میلی‌گرم

 

 ۳. مقایسه قهوه گواتمالا G2 با سایر قهوه‌ها  

 

 

نوع قهوه	کافئین (میلی‌گرم در اسپرسو)
قهوه گواتمالا G2	۳۵۶
عربیکای اتیوپی	۱۶۰
روبوستای جاوه	۳۳۰
نسپرسو اینتنسو	۲۰۰

 

 ۴. نکات کلیدی  

• انرژی پایدار: ترکیب روبوستا و عربیکا باعث جذب تدریجی کافئین و جلوگیری از “سقوط انرژی” می‌شود.
• تلخی متعادل: کافئین روبوستا با شیرینی عربیکا تعدیل می‌شود و طعم گسی ایجاد نمی‌کند.
• مصرف ایمن: حداکثر ۲ شات اسپرسو (≈ ۷۰۰ میلی‌گرم) در روز برای افراد سالم بی‌خطر است.

 ۵. تأثیر روش دم‌آوری  

• اسپرسو: بیشترین کافئین به دلیل فشار بالا و استخراج کارآمد.
• کولد برو: غلظت بالای قهوه و زمان طولانی، کافئین را به شدت افزایش می‌دهد.
• پور اور: کافئین متوسط با توجه به زمان تماس کوتاه‌تر.

 ۶. نتیجه‌گیری  

قهوه گواتمالا G2 با محتوای کافئین ≈ ۱.۹–۲.۱٪، انتخابی ایده‌آل برای کسانی است که به دنبال ترکیبی از انرژی پایدار و طعم پیچیده هستند. این قهوه نه تنها به لطف روبوستا محرک قوی است، بلکه به دلیل حضور عربیکا، تلخی و گسی کمتری دارد و نوشیدن آن لذت‌بخش است.

نکته پایانی: برای بهره‌وری بیشتر، گواتمالا G2 را با شکلات تلخ ۷۰٪ همراه کنید تا هم انرژی و هم طعم را دوچندان کنید!

افترتیست (پس‌طعم) قهوه گواتمالا G2: سفرِ طولانیِ طعم از دهان تا خاطره  

پس‌طعم قهوه گواتمالا G2 یک روایت چندفازی است که با ترکیبِ عربیکا و روبوستا، تجربه‌ای منحصربه‌فرد از تعادل و پیچیدگی ارائه می‌دهد. در زیر این پروفایل را به تفکیک فازها بررسی می‌کنیم:

 

 فازهای افترتیست

فاز	زمان	طعم‌های غالب	منشأ(عربیکا/روبوستا)	حس دهانی
فاز اولیه	۰–۳۰ ثانیه	کاکائوی تلخ ۸۵٪ + فلفل دودی	روبوستا (کلروژنیک اسید)	سنگین و پوشش‌دهنده
فاز میانی	۳۰–۶۰ ثانیه	وانیل سبز + عسل اکالیپتوس	عربیکا (ساکاروز + استرها)	نرم و ابریشمی
فاز پایانی	۶۰–۱۲۰ ثانیه	سنگ آهک مرطوب + چوب صندل برشته	ترکیبی (فسفریک اسید + لیگنین)	معدنی و تمیز

 تحلیل فازها  

۱. فاز اولیه (۰–۳۰ ثانیه):  

• طعم: تلخیِ ساختاریافته ی روبوستا با نوک‌هایی از ادویه‌های دودی.
• علم پشت آن: کلروژنیک اسید (روبوستا) با گیرنده‌های T2R روی زبان تعامل می‌کند و حسِ کاکائوی خام را القا می‌کند.
• تجربهی عامه: مثل گاز زدن به یک تکه شکلات تلخِ باکیفیت که کمی فلفل دارد.

۲. فاز میانی (۳۰–۶۰ ثانیه):  

• طعم: شیرینیِ پیچیدهی عربیکا با رایحه‌های گیاهی.
• علم پشت آن: ساکاروز طی هیدرولیز آنزیمی به گلوکز و فروکتوز تبدیل می‌شود و با استرهای فرار (مثل اتیل استات) ترکیب می‌شود.
• تجربهی عامه: مانند مکیدن یک آبنبات وانیلی که با عسلِ جنگلی پوشیده شده.

۳. فاز پایانی (۶۰–۱۲۰ ثانیه):  

• طعم: طعم‌های معدنی و چوبی که از خاکِ آتشفشانی و برشتِ طولانی نشأت می‌گیرند.
• علم پشت آن: فسفریک اسید (از روبوستا) و ترکیبات لیگنین (از برشت) با گیرنده‌های اومامی تعامل می‌کنند.
• تجربهی عامه: حسِ تمیزِ نوشیدن آب از یک نهر کوهستانی که از کنار درختان صندل می‌گذرد.

 مقایسهی افترتیست با سایر قهوه‌ها  

ویژگی	قهوه گواتمالا G2	عربیکای اتیوپی	روبوستای جاوه
طول افترتیست	۱۲۰+ ثانیه	۶۰–۹۰ ثانیه	۹۰–۱۲۰ ثانیه
طعم غالب پایانی	سنگ آهک + چوب صندل	چای یاسمن	دودی + فندق
تلخی باقیمانده	کم (۳/۱۰)	بسیار کم (۱/۱۰)	متوسط (۶/۱۰)
پیچیدگی	بسیار بالا (۹/۱۰)	متوسط (۵/۱۰)	پایین (۴/۱۰)

 چرا افترتیست قهوه گواتمالا G2 خاص است؟  

۱. تعادل پارادوکسیکال:  

• تلخی روبوستا توسط شیرینی عربیکا خنثی می‌شود، نه پوشیده.
• اومامیِ معدنی و شیرینیِ کاراملی همزیستی می‌کنند.

۲. تأثیر ژئوشیمی:  

• خاکِ آتشفشانیِ غنی از پتاسیم و منیزیم، طعم‌های معدنی را تقویت می‌کند.
• رطوبت بالا در فرآوری روبوستا، ملانوئیدین‌های پیچیده ایجاد می‌کند.

۳. سینرژی برشت:  

• عربیکا در دمای پایینتر (۲۰۵° C )برای حفظ استرهای فرار.
• روبوستا در دمای بالاتر (۲۱۵°C )برای استخراج فورفورال و مالتول.

 نتیجه‌گیری: افترتیستی که داستان می‌گوید  

افترتیست قهوه گواتمالا G2، تنها یک «باقی‌ماندهی طعم» نیست؛ بلکه گذرگاهی است از زمینِ آتشفشانی به فرهنگِ مایا. هر فاز آن، روایتی از ارتفاعِ کوهستان‌ها، حرارتِ برشت، و هنرِ ترکیب‌سازی را بازگو می‌کند. این قهوه، با افترتیستِ طولانی و چندلایه‌اش، اثبات می‌کند که یک نوشیدنی می‌تواند همانند یک کتابِ تاریخ، ماندگار باشد!

 پس از نوشیدن قهوه گواتمالا G2، دهان شما یک گالری هنری است که تا دقایقی پس از آخرین جرعه باز می‌ماند.

 

روش‌های عصاره‌گیری قهوه گواتمالا G2: بهینه‌سازی طعم، بادی، و انرژی  

قهوه گواتمالا G2، با ترکیب ۴۰٪ عربیکا و ۶۰٪ روبوستا، نیازمند روش‌های عصاره‌گیری دقیق برای استخراجِ هماهنگِ طعم‌های پیچیده، بادی سنگین، و کافئین متعادل است. در زیر، روش‌های کلیدی با جزئیات کامل آورده شده‌اند:

 ۱. اسپرسو (Espresso)  

• هدف:  

استخراجِ بادی غلیظ، کِرِمِ طلایی، و طعم‌های متمرکز با تاکید بر تعادل بین اسیدیتهی عربیکا و تلخی روبوستا.

• پارامترها:  
  • آسیاب: بسیار ریز (مشابه نمک دریای نرم، اندازه ذرات: ۲۰۰–۳۰۰ میکرون).
  • دمای آب: ۹۲–۹۴°
  • فشار: ۹ بار.
  • نسبت: ۱:۲ (۱۸–۲۰ گرم قهوه → ۳۶–۴۰ گرم عصاره در ۲۵–۳۰ ثانیه).

• مراحل:  
  • پرتافیلتر را با آب داغ پیش‌گرم کنید.
  • قهوه را در پرتافیلتر ریخته و با تمپر فشار یکنواخت (۱۵–۲۰ کیلوگرم) بدهید.
  • زمان عصاره‌گیری را کنترل کنید: خروجی باید به آرامی و شبیه «عسل جاری» باشد.

• پروفایل طعمی:  
  • اولیه: کاراملِ سوخته + فندق برشته (از روبوستا).
  • میانی: گریپ‌فروت صورتی + یاسمن (از عربیکا).
  • پایانی: کاکائوی ۸۵٪ + چوب صندل.

• چرا قهوه گواتمالا G2؟

روبوستای ۶۰٪، کِرِمای پایدار ایجاد می‌کند، در حالی که عربیکا از تلخیِ بیش از حد جلوگیری می‌کند.

 ۲. پور اور (Pour Over) – V60 یا کِمکس  

• هدف:  

برجسته کردن اسیدیتهی پیچیده و عطرهای گل‌گونه عربیکا، همراه با عمقِ روبوستا.

• پارامترها:  
  • آسیاب: متوسط-ریز (مشابه شن‌های ساحل، ۵۰۰–۶۰۰ میکرون).
  • دمای آب: ۸۹–۹۱°
  • نسبت: ۱:۱۶ (۱۵ گرم قهوه → ۲۴۰ میلی‌لیتر آب).
  • زمان کل: ۲:۳۰–۳ دقیقه.

• مراحل:  
  • فیلتر را با آب داغ بشویید و قهوه را اضافه کنید.
  • بلومینگ اولیه: ۵۰ میلی‌لیتر آب به مدت ۳۰ ثانیه.
  • در ۳ پالسِ مارپیچی، آب را اضافه کنید (پالس اول: تا ۱۰۰ میلی‌لیتر، پالس دوم: تا ۱۸۰ میلی‌لیتر، پالس سوم: تا ۲۴۰ میلی‌لیتر).

• پروفایل طعمی:  
  • اولیه: انگور نارس + شکوفهی نارنج.
  • میانی: کاکائوی خام + هل سبز.
  • پایانی: سنگ آهک + عسل اکالیپتوس.

• چرا قهوه گواتمالا G2؟

اسیدیتهی مالیک عربیکا در این روش درخشان می‌شود، اما روبوستا از ترشیِ بیش از حد جلوگیری می‌کند.

 

 ۳. فرنچ پرس (French Press)  

• هدف:

استخراج بادی سنگین و طعم‌های زمینی با استفاده از تماس طولانی آب و قهوه.

• پارامترها:  
  • آسیاب: درشت (مشابه نان خرده‌های درشت، ۸۰۰–۱۰۰۰ میکرون).
  • دمای آب: ۸۸–۹۰°
  • نسبت: ۱:۱۵ (۳۰ گرم قهوه → ۴۵۰ میلی‌لیتر آب).
  • زمان: ۴ دقیقه.

• مراحل:  

۱. قهوه و آب را مخلوط کرده و درپوش را بگذارید (پیستون بالا باشد).

۲. پس از ۴ دقیقه، پیستون را به آرامی پایین بیاورید.

۳. بلافاصله در لیوان بریزید تا از استخراج بیش از حد جلوگیری شود.

• پروفایل طعمی:  
  • اولیه: قارچ شیتاکه + خاک مرطوب.
  • میانی: سیب پخته + وانیل.
  • پایانی: فلفل دودی + چوب بلوط.

• چرا قهوه گواتمالا G2؟

تماس طولانی با آب، اومامیِ روبوستا و شیرینی عربیکا را همزمان آزاد می‌کند.

 ۴. کولد برو (Cold Brew)  

• هدف:  

کاهش تلخی و تقویت شیرینی طبیعی و اومامی با عصاره‌گیری سرد.

• پارامترها:  
  • آسیاب: متوسط-درشت (مشابه نان پَنیر، ۱۰۰۰–۱۲۰۰ میکرون).
  • نسبت: ۱:۸ (۵۰ گرم قهوه → ۴۰۰ میلی‌لیتر آب سرد).
  • زمان: ۱۴–۱۶ ساعت در یخچال.

 

• مراحل:  

۱. قهوه و آب سرد را در ظرف شیشه‌ای مخلوط کنید.

۲. هر ۴–۶ ساعت هم بزنید.

۳. با فیلتر کاغذی یا پارچه‌ای صاف کنید.

• پروفایل طعمی:  
  • اولیه: کارامل مایع + عسل گندم سیاه.
  • میانی: کرهی بادام هندی + وانیل.
  • پایانی: چای سفید + گل‌های خشک.

• چرا قهوه گواتمالا G2؟

دمای پایین، تلخیِ روبوستا را نرم کرده و شیرینی عربیکا را تشدید می‌کند.

 

 

 ۵. موکا پات (Moka Pot)  

• هدف:  

ایجاد یک اسپرسوی خانگی با بادی قوی و طعم‌های کاراملی.

• پارامترها:  
  • آسیاب: ریز-متوسط (مشابه شکر دانه‌ریز، ۴۰۰–۵۰۰ میکرون).
  • دمای آب: آب جوشیدهی کمی سردشده (۹۵°C).
  • نسبت: ۱:۷ (۲۰ گرم قهوه → ۱۴۰ میلی‌لیتر آب).

• مراحل:  

۱. مخزن پایینی را با آب داغ پر کنید.

۲. قیف را با قهوه پر کنید (بدون فشردن).

۳. روی حرارت متوسط قرار دهید تا قهوه به آرامی خارج شود.

• پروفایل طعمی:  
  • اولیه: شکلات تلخ + نان تست.
  • میانی: زنجبیل + گیلاس خشک.
  • پایانی: کارامل سوخته + تنباکوی شیرین.

 

• چرا قهوه گواتمالا G2؟

فشار پایین موکاپات، تلخی روبوستا را کنترل کرده و طعم‌های کاراملی را استخراج می‌کند.

 ۶. آئروپرس (AeroPress)  

• هدف:  

انعطاف‌پذیری بالا برای استخراج اسیدیتهی درخشان یا بادی سنگین.

• پارامترها (روش استاندارد):  
  • آسیاب: متوسط (مشابه نمک خوراکی، ۶۰۰–۷۰۰ میکرون).
  • دمای آب: ۸۵–۸۸°
  • نسبت: ۱:۱۲ (۱۵ گرم قهوه → ۱۸۰ میلی‌لیتر آب).
  • زمان: ۲ دقیقه (شامل ۳۰ ثانیه بلومینگ).

• مراحل:  

۱.  قهوه گواتمالا G2 و آب را مخلوط کرده و هم بزنید.  

۲. پس از ۲ دقیقه، با فشار آهسته پیستون را پایین ببرید.  

• پروفایل طعمی:  
  • اولیه: پرتقال خونی + کارامل.
  • میانی: فندق برشته + ادویهی پای.
  • پایانی: سنگ معدنی + چای سبز.

• چرا قهوه گواتمالا G2؟

آئروپرس به شما اجازه می‌دهد با تغییر زمان و فشار، تعادل بین عربیکا و روبوستا را تنظیم کنید.

 جدول مقایسه‌ای روش‌های عصاره‌گیری  قهوه گواتمالا G2

روش	بادی	اسیدیته	کافئین	زمان	پیچیدگی طعم
اسپرسو	سنگین	متوسط	بالا	۳۰ ثانیه	بسیار بالا
پور اور	متوسط	بالا	متوسط	۳ دقیقه	بالا
فرنچ پرس	سنگین	کم	بالا	۴ دقیقه	متوسط
کولد برو	سبک	بسیار کم	بسیار بالا	۱۶ ساعت	پایین
موکاپات	متوسط	متوسط	بالا	۵ دقیقه	متوسط
آئروپرس	قابل تنظیم	قابل تنظیم	متوسط	۲ دقیقه	بالا

 نکات طلایی برای همه روش‌ها ی عصاره گیری  قهوه گواتمالا G2

• آسیاب تازه: قهوه را حداکثر ۱۵ دقیقه قبل از عصاره‌گیری آسیاب کنید.
• آب باکیفیت: از آب فیلترشده با TDS 150–200 ppm استفاده کنید.
• پیش‌گرم کردن: همیشه تجهیزات (فیلتر، لیوان) را پیش‌گرم کنید.
• تنظیم ذائقه: با تغییر نسبت قهوه به آب (۱:۱ تا ۱:۱۸)، طعم را شخصی‌سازی کنید.

 نتیجه‌گیری: قهوه گواتمالا G2، قهوه‌ای برای هر روش  

این قهوه با ترکیب عربیکا و روبوستا، یک بومِ حسی است که هر روش عصاره‌گیری، رنگِ متفاوتی به آن می‌زند. چه به دنبال اسپرسوی غلیظ باشید، چه کولد بروی شیرین، گواتمالا G2 با تعادلِ بی‌نظیرش، تجربه‌ای منحصربه‌فرد ارائه می‌دهد.

 جرعه‌ای از قهوه گواتمالا G2 بنوشید و طعمِ همزیستیِ آتشفشان و ابر را کشف کنید!

خلاصه ی قهوه گواتمالا G2:

قهوه گواتمالا G2، ترکیبی استثنایی از ۴۰٪ عربیکای ارتفاعات هوهوئتنانگو و ۶۰٪ روبوستای دشت‌های آتشفشانی آنتیگوا است که در سایهی خاکِ آندزیتی غنی از پتاسیم و منیزیم پرورش یافته است.

عربیکای این ترکیب، با گونه‌های بوربون و کاتورا، اسیدیتهی پیچیده‌ای از مالیک اسید (سیب سبز) و تارتاریک اسید (انگور نارس) ارائه می‌دهد که طی فرآوری شستشوی دوگانه و تخمیر هوازی، به عطرهای شکوفهی نارنج و وانیل سبز تکامل می‌یابد.

روبوستای آنتیگوا، با برشتِ متوسط-تیره (۲۱۵°C)، بادیِ سنگینی از لیپیدهای غیراشباع (اولئیک اسید) و تلخیِ ساختاریافتهی کلروژنیک اسید (کاکائوی ۸۵٪) خلق می‌کند.

نسبت ۴۰:۶۰ در این قهوه، یک تعادل پارادوکسیکال بین شیرینی کاراملیزاسیون ناقص و اومامی خاکی ایجاد می‌کند.

 پروفایل طعمی آن شامل سه فاز است: تلخیِ کاکائوییِ ابتدایی، شیرینیِ عسلِ اکالیپتوس در میانه، و پس‌طعمِ معدنیِ سنگ آهک و چوب صندل.

 ویسکوزیتهی ۸.۵ سانتی‌پویز و بادیِ متوسط-سنگین، تجربه‌ای از نوشیدنِ «شیر نارگیلِ گرمسیری» را القا می‌کند. این قهوه برای روش‌های اسپرسو و پور اور ایده‌آل است و با محتوای کافئین ≈۱.۹۸٪، انرژی پایدار بدون کرَش فراهم می‌کند.

 گواتمالا کجاست؟

جمهوری گواتمالا، کشوری واقع در امریکای مرکزی با وسعتی در حدود 108000 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر17 میلیون نفر، بعلت وجود پستی و بلندی هایی با ارتفاع متفاوت از سطح دریا، اقلیم های متفاوتی در این کشور وجود دارد. 

مکزیک، همسایه ی شمال و غرب این کشور است. در شمال شرق، بلیز با گواتمالا هم مرز است.  هندوراس، همسایه ی شرقی گواتمالاست. مرز های گواتمالا از جنوب شرقی به السالوادور و از جنوب به اقیانوس آرام محدود می شود.

این سرزمین در سواحل دریای کارائیب و اقیانوس آرام واقع شده است. ویژگی جغرافیایی این کشور، وجود کوهستان های بلند، آب و هوای نیمه گرمسیری و جنگل های بارانی وسیع است.

همپنین بلند ترین قله ی آمریکای مرکزی یعنی آتشفشان تاجومولکو با ارتفاع 4220 متر در این کشور قرار دارد. گواتمالای جنوبی  یک رشته ی 27 تایی آتشفشان که از مکزیک تا السالوادور کشیده شده است را در خود جای داده است. این کمربند آتش فشانی باعث ایجاد حاصلخیز ترین و مرغوب ترین خاک ها شده است. شرایطی ایده آل برای پرورش بهترین گیاهان قهوه.

با این که اسپانیولی زبان رسمی این کشور است، اقوام مایا و سایر اقوام این کشور به زبان های بومی خود گفتگو می کنند. مذهب غالب گواتمالا، مذهب کاتولیک رومی ست که با اعتقادات بومیان کلمبیایی بشدت درآمیخته است.

این کشور، جزو کشورهای کم تر توسعه یافته است. اقتصاد گواتمالا، بیشتر به صادرات محصولات کشاورزی از جمله قهوه، شکر و موز بعنوان محصولات تجاری سنتی، وابسته است.

از آنجا که صادرات قهوه در اقتصاد گواتمالا نقشی تعیین کننده دارد، گواتمالا اولین کشوری جهان محسوب می شود که سیستمی یکپارچه برای تعیین ویژگی های قهوه های تولید شده در مناطق مختلف این کشور ابداع کرده است.

از ابتدای دهه ی 1850 قهوه جای خود را رفته رفته در اقتصاد گواتمالا تثبیت کرده و امروزه با پشت سر گذاشتن شکر، عنوان ومهم ترین محصول صادراتی گواتمالا را به خود اختصاص داده است.

صدها میلیون دلار درامد سالانه، سهم گواتمالا، بعنوان دهمین کشور صادر کننده ی قهوه،  از بازار جهانی قهوه است. حدود 175100 مزرعه ی قهوه در گواتمالا با میانگین مساحت 1 هکتار زیر کشت قهوه است.

قهوه میراث نا ملموس مردم گواتمالاست.

گواتمالا اولین کشور تولید کننده قهوه در جهان بود که یک سیستم مبدأ برای مشخص کردن هشت منطقه تولیدکننده خود ایجاد کرد. قهوه از دهه 1850 برای صادرات در گواتمالا کشت شده است و امروزه دومین صادرات مهم کشاورزی پس از شکر باقی مانده است و سالانه صدها میلیون دلار به اقتصاد گواتمالا تزریق می شود.

بخش قهوه بیش از 125000 خانواده گواتمالایی را استخدام می کند. در سال 2018، تولید قهوه “میراث ناملموس ملت گواتمالا” نام گرفت.