قهوه موریس – به اعتقاد رُسترهای روش رُست اُمنی ، نقطه نخستین برای رسیدن به یک قهوه عالی و منحصربه‌فرد با تلاش کشاورزان آغاز می‌شود اما بعد از آنان این وظیفه بر عهده رُسترهاست که قهوه مناسب را انتخاب و با تلاش بهترین نتیجه را از قهوه حاصل نمایند.
البته این نکته به این معنا نیست که رُست روشن برای فیلتر یا قهوه دمی و رُست تیره برای اسپرسو نیست، بلکه به این معناست که باید تعادلی میان این دو را پیدا کرد. در رُست اُمنی تلاش بر این است که خصوصیات طعمی دانه‌ی قهوه را برای هر روش دم‌آوری به حداکثر برسانند.
برداشت‌های نادرُست از رُست اُمنی
نکته در این است که قهوه‌های باکیفیتی که در روش رُست اُمنی به‌خوبی رُست می‌شوند برای همه‌ی روش‌های دم‌آوری مناسب هستند اما این مبتنی بر این نکته نیست که یک نمایه رُست به‌خصوص برای همه روش‌های دم‌آوری کارآمد است و این عمل را بر روی همه نوع قهوه می‌توان عملی دانست و مصداق داشته باشد. قهوه‌ای که از کیفیت مناسبی برخوردار نیست فارغ از پروسه‌ی رُست، برای همه روش‌ها کارآمد نخواهد بود و این نوع قهوه تنها می‌تواند برای یک یا دو روش قابل‌استفاده باشد، به‌ویژه روش‌هایی که دیفکت‌های قهوه را می‌پوشانند و بروز نمی‌دهند.
در روش رُست اُمنی اعتقاد بر این نیست که برای هر خاستگاه باید از یک نمایه رُست استفاده کرد، گرچه برخی از رُسترها نمایه‌های یکسان ولی با دمای نهایی متفاوت را مورداستفاده قرار می‌دهند.
شکی در این نکته نیست که نمایه‌های بسیار متفاوتی برای رُست وجود دارد و دلیل آن بسیار ساده است؛ قهوه‌های متفاوت، رفتارهای متفاوتی را هم نیاز دارند. دانه‌ی اتیوپی برای بروز رگه‌های مرکبات و گلی‌اش رُست خاص خود را دارد و از طرفی دیگر دانه‌ی سوماترا برای بروز خصوصیات خاکی خود نیازمند رُستی متفاوت است.
رُست اُمنی وفق پذیری و درعین‌حال پیچیدگی ذاتی قهوه را در بردارد و به رُستر این مجال را می‌دهد که توانایی‌های خود را در معرض نمایش بگذارد.
برای مطالعه بیشتر در خصوص رست امنی می توانید مقاله زیر را نیز مطالعه کنید:
رُست اُمنی یا برشته‌کاری اُمنی؛ رُستی برای تمامی روش‌های دم‌آوری