مفهوم طراوت در قهوه آسان است. وقتی یک قهوه برداشت می‌شود، تازه‌ترین حالت Resting را دارد. با بیرون آمدن قهوه از سینی خنک‌کننده برشته، تازه بودن آن در اوج است. قهوه تازه آسیاب شده قهوه‌ای است که بلافاصله قبل از دم کردن آسیاب می‌شود. این ایده طراوت به‌طور ذاتی با ایده‌های کیفیت پیوند خورده است؛ بنابراین تازه‌تر آیا بهترین است؟ نه کاملاً.
«تازه بهتر است» روایتی آسان و کاملاً درست است. قهوه هجده ماه پیش برداشت‌شده به‌اندازه قهوه هفته گذشته برداشت نمی‌شود. قهوه بوداده دیروز طعم بهتری نسبت به قهوه بوداده یک سال پیش دارد و غیره. بااین‌حال، بهترین نتایج جایی دراین‌بین Resting است و در بیشتر موارد، قهوه بسیار تازه مطلوب نیست.
قهوه‌ها می‌توانند کیفیت «دانه سبز» درست پس از برداشت را داشته باشند. آن‌ها اغلب فاقد شیرینی و اسیدیته ساختاری هستند. قهوه‌ای که تازه تفت‌داده شده است، نیاز به از دست دادن CO2 دارد و اغلب چندین روز پس از بو دادن، «باز» می‌شود. درواقع، بسته به قهوه و سبک بو دادن، این اوج طعم می‌تواند بعد از بو دادن بسیار بیشتر شود، در بعضی موارد حدود سه تا شش هفته و کوره‌های برشته می‌توانند در مورد زمانی که فکر می‌کنند قهوه آن‌ها در بهترین حالت است مشاوره دهند.